Bedrettîn Siga: Vegerandina çandê
Dema mirov cîhanê dînêre, ew gelên bê dewlet, bi fikr û ramanin xwe jî nameşin, her daîm şaşin û ne bê hemdêxwene jî. Lewre çikas çanda xwe dûrbêkevin, ewkas dikevin bin bandora çanda biyanî de. Lê nagihin çanda biyanî jî. Dikevin valahiye. Nerîn û ramanin wan jî nebêxweye, ne cîhdeye...
...............................................................................................................................................
13 Cotmeh, 2135 Weşandin:1254 (Gor Dema Kurdistanê) hawarnet.com
...................................................................................................................................
DLêrîna dîrok ê jibona me neynêk e. Vê neynêka henêde heta setsalên/asêre 17-18’ dehê jî cîhê gelê Kurd pak/zelal tê xweyandin. Lê kengê jibona serdest/hakîm/egemen a êrîşî gelê Naturî û Asurî kirin, çanda wa şilo bî. Sedsala 19’de jî jibona xatirê pergalê, ew gelên dîrokî tevde bê pirsgêrek/mesele, bê zext jiyan dikirana çun serwan. Gotinek dîrokî “eger em bibîn firavîn, hûn jî şîvîn” li me nexest em va gelin pergalê dubendî êxistiye navberamede fêhm bikîn.
Ev nexeşiyên henê bun sedema gel e Kurd çanda xwe durbûn e. Çanda wan şilo bî û neynikêde ne ser suretê xwe, lê ser suretê hênek mexlûkin dîn xwe dîtîn, hatin xweyakirin. Gel ket valehiye û çanda wî lê bî biyanî û hêsin/nefs a xwe dur ket. Viga nefsa xwe digerê. Ji ber vasedemin dîrokî sedsala 17, 18 û 19’dehan bu wûndakirina gel e Kurd.
Sedsala 21’kî pêde, ji teref serdesta ve hênek heyal û ramanin xwe, ji bona gel e rojhêlata navînde jiyan dibên bidin qebulkirin, bihar a gela de çeteyin hovîtî DAÎŞ/ISİŞ derxistin peş. Wek lirînîna xwe şivdar/dar/sopa hejandin, êş û zorîtiye gel e rojhilata navîn vehejandin.
Sernavê hakima, DAİŞ ê berê xwe da kîjan gelî, teslîmî kaîde û kural ê pergal e bîn. Lê ew dar e serdesta, Kurd a vale derxîstin. Lewre gel e Kurd berxweda. Hakim a jî ew hizên hovîtî/hêzdar wek bomba tu pîm e wê bêkşînî û bavêjî, wele 2014’dehê de Musul ê berdan nava gel e Kurd e.
Evê hovîtiya henê du rê derxist pêşiya Kurd a;
Yek; ew cudaboniya fikîr û raman û nêrîniyen gel, buyîn sedema xeletiya divê dev ji bê berdan. Ne ez, gel derkevê peş. Menfaeta netewî, menfaeta meye jî bê qebulkirin. Gel e Kurd tevde tifaqa xwe çikên û hêzin xwe bixên yek. Wî çaxî ew nexeşiya serdesta ji bona wa raman/ray kirî, yê vegerê keyse/erêniye û yê serbikevin.
Didu; Eger gel e Kurd xwe nedin hev û bê tifaq bêmînin, ew bomba bê emîn/pîm nava kurda de bêteqê û bêbîn qet qet. Her parçek yê gel e Kurd herê deverek î. Gel e Kurd tu carî nabên xwey maf û, nabên hêz jî. Ew kesê xwey fikr û raman bê, nabê sedema vê felaket e. Xeletiye nava xwede bêxin sarker/sarinç e, tefaqê bigerin/çikên.
Ev dewletin wek darê edebê DAİŞ muselatê ser gele rojhilata navîn kirîn û dihejandin, 15 İlon ê pide, hoviger berdan sernavçevê gel ê Koban a rengîn. Xelkê Koban ê tert û belav kirin. Lê Hêzin Parastina Gel (YPG), ew pirsiyara parastinide dayîn ser milexwe, wek kahraman a nehiştin ew çeteyîn hovîtî bikevin axa wan, dest deynin ser axa wan, ax û gel paristin/diparêzin. Cîhan ê nav dan û Koban kirin warê berxwedanê, warên şêran.
Rojhilata navînde ew gelên ji ber hovîtiyan revîn û çun Koban ê û wan kantonên dê de jî cîh buyîn, wek gel e Kurd qada parastini de jî cîhe xwe girtin. YPG bê can û rihixwe ew parastin û diparizên. Yanî çand a gelên din wek dewlimendiye qebul kirin. Lêrênînek netewî nîzingî meselê bun. Wi dewlimendiye vedigerînên firset e. Jiyan a dine ya rastî jî eve. Dema mirov dîrokê meyze dikê, jîyan a Kurd a mozaîk e, dewlimend e. Ew çeteyin destê serdestade wek şîr e demoklîn ser gela dihata dihejandin, bu sedema gel e Kurd, vegera çand a xwe ya ewil, eslixwe. “Hesabê malê û sûkê li hev derneket/negirt” (Gotinên Peşiya)
Çanda Kurda de, bêxêrî, neyarî/dûjminî, bê huqukî tune ye. İla keyfxweşî, hukuqî û biratî/wekhevî heye. Ev çanda ewqas rengîn jibona herkesi feydeye û lazime jî. Lewre her gel, xwe vê çandê de dêbîne.
Ev nexeşiyên henê bun sedema gel e Kurd çanda xwe durbûn e. Çanda wan şilo bî û neynikêde ne ser suretê xwe, lê ser suretê hênek mexlûkin dîn xwe dîtîn, hatin xweyakirin. Gel ket valehiye û çanda wî lê bî biyanî û hêsin/nefs a xwe dur ket. Viga nefsa xwe digerê. Ji ber vasedemin dîrokî sedsala 17, 18 û 19’dehan bu wûndakirina gel e Kurd.
Sedsala 21’kî pêde, ji teref serdesta ve hênek heyal û ramanin xwe, ji bona gel e rojhêlata navînde jiyan dibên bidin qebulkirin, bihar a gela de çeteyin hovîtî DAÎŞ/ISİŞ derxistin peş. Wek lirînîna xwe şivdar/dar/sopa hejandin, êş û zorîtiye gel e rojhilata navîn vehejandin.
Sernavê hakima, DAİŞ ê berê xwe da kîjan gelî, teslîmî kaîde û kural ê pergal e bîn. Lê ew dar e serdesta, Kurd a vale derxîstin. Lewre gel e Kurd berxweda. Hakim a jî ew hizên hovîtî/hêzdar wek bomba tu pîm e wê bêkşînî û bavêjî, wele 2014’dehê de Musul ê berdan nava gel e Kurd e.
Evê hovîtiya henê du rê derxist pêşiya Kurd a;
Yek; ew cudaboniya fikîr û raman û nêrîniyen gel, buyîn sedema xeletiya divê dev ji bê berdan. Ne ez, gel derkevê peş. Menfaeta netewî, menfaeta meye jî bê qebulkirin. Gel e Kurd tevde tifaqa xwe çikên û hêzin xwe bixên yek. Wî çaxî ew nexeşiya serdesta ji bona wa raman/ray kirî, yê vegerê keyse/erêniye û yê serbikevin.
Didu; Eger gel e Kurd xwe nedin hev û bê tifaq bêmînin, ew bomba bê emîn/pîm nava kurda de bêteqê û bêbîn qet qet. Her parçek yê gel e Kurd herê deverek î. Gel e Kurd tu carî nabên xwey maf û, nabên hêz jî. Ew kesê xwey fikr û raman bê, nabê sedema vê felaket e. Xeletiye nava xwede bêxin sarker/sarinç e, tefaqê bigerin/çikên.
Ev dewletin wek darê edebê DAİŞ muselatê ser gele rojhilata navîn kirîn û dihejandin, 15 İlon ê pide, hoviger berdan sernavçevê gel ê Koban a rengîn. Xelkê Koban ê tert û belav kirin. Lê Hêzin Parastina Gel (YPG), ew pirsiyara parastinide dayîn ser milexwe, wek kahraman a nehiştin ew çeteyîn hovîtî bikevin axa wan, dest deynin ser axa wan, ax û gel paristin/diparêzin. Cîhan ê nav dan û Koban kirin warê berxwedanê, warên şêran.
Rojhilata navînde ew gelên ji ber hovîtiyan revîn û çun Koban ê û wan kantonên dê de jî cîh buyîn, wek gel e Kurd qada parastini de jî cîhe xwe girtin. YPG bê can û rihixwe ew parastin û diparizên. Yanî çand a gelên din wek dewlimendiye qebul kirin. Lêrênînek netewî nîzingî meselê bun. Wi dewlimendiye vedigerînên firset e. Jiyan a dine ya rastî jî eve. Dema mirov dîrokê meyze dikê, jîyan a Kurd a mozaîk e, dewlimend e. Ew çeteyin destê serdestade wek şîr e demoklîn ser gela dihata dihejandin, bu sedema gel e Kurd, vegera çand a xwe ya ewil, eslixwe. “Hesabê malê û sûkê li hev derneket/negirt” (Gotinên Peşiya)
Çanda Kurda de, bêxêrî, neyarî/dûjminî, bê huqukî tune ye. İla keyfxweşî, hukuqî û biratî/wekhevî heye. Ev çanda ewqas rengîn jibona herkesi feydeye û lazime jî. Lewre her gel, xwe vê çandê de dêbîne.
Vegerandina çandê
Beş/Mijar:
FORUMA HEVBEŞ
0 şîrove:
Post a Comment
TU ÇI DIBÊJÎ?
Şîroveya xwe binivsîne û bi riya HAWAR NET'ê dengê xwe bigihîne herkesî!
Ji bo şîrove nivîsandinê pêşî yan "name/URL" an jî "anonoymous" ê hilbijêre...
Divê şîrove ve bi Kurdî bêne nivîsandin...